Więźba tradycyjna a dach prefabrykowany – czym się różnią?

Dach może być wykonany w dwóch różnych technologiach. Różnią się one ceną i metodą przygotowania oraz obróbki materiału.

Dach prefabrykowany to dach, który zostaje przygotowany w fabryce i w dużych złożonych elementach przyjeżdża na budowę, a montowany jest przy pomocy sprzętu ciężkiego. Decydując się na taki dach musisz więc zagwarantować dojazd do posesji nie tylko samochodu ciężarowego, który przywiezie dach na budowę, ale także dla dźwigu, który postawi konstrukcję w odpowiednim miejscu. Niezaprzeczalną zaletą tego rozwiązania jest krótki czas montażu. Dach prefabrykowany będzie stworzony w Twoim domu w zaledwie 2-3 dni.

Innym rozwiązaniem jest więźba tradycyjna, którą przygotowuje się bezpośrednio na budowie. To generuje koszty, jak i dodatkowe odpady na placu budowy. Więźbę tradycyjną wykonuje się dłużej, trwa to nawet kilka tygodni, dlatego w tym wypadku trzeba uzbroić się w cierpliwość. Niemniej jednak można wykonać dach o każdym kształcie, nawet najbardziej skomplikowany i o każdym kącie nachylenia. Co więcej, projekt domu zakłada także konstrukcję dachu, a w przypadku dachu prefabrykowanego, projekt dachu musi być wykonany na nowo (zwykle przez producentów).

Jakość drewna

To, na co warto zwrócić uwagę to jakość drewna, z jakiego chcemy wykonać więźbę dachową. Są wyznaczniki, które pokazują, że drewno z tartaku posiada istotne wady. Należą do nich:

• sęk przechodzący – sęk przerastający na przestrzał osłabia trwałość drewna i dyskwalifikuje użycie takiego materiału do dachu
• sęk chory – sęk, który wypadł i zostawił dziurę; można użyć takiego drewna, jeżeli dziura zostanie odcięta
• duże zagęszczenie sęków – drewno nie może być użyte, jeśli na 1 m² drewna występują 2-3 sęki
• pęknięcie – nie można używać drewna, które na dłuższej części ma pęknięcie o grubości 1-2 mm
• zakorek – wrośnięcie kory w drewno; po wycięciu nadaje się na dach
• huba – grzyb powodujący miękką zgniliznę drewna; nie nadaje się do budowania dachu
• skręt włókien – drewno z taką skazą nie może być użyte do konstrukcji więźby, bo oznacza niższą wytrzymałość materiału.

Innym wyznacznikiem świadczącym o jakości drewna jest jego klasa wytrzymałościowa. Oznacza się ją symbolami C18, C22, C24, C30, C35 i C40. Im wyższa liczba, tym drewno jest bardziej wytrzymałe, oznacza ona bowiem wytrzymałość na zginanie materiału o wilgotności 12%. W domach jednorodzinnych najczęściej stosuje się drewno i klasie C24.

Materiał na więźbę dachową

Do więźby dachowej używa się drewna, które musi mieć odpowiednią wilgotność. Najlepiej, jeśli nie przekracza ono 15%. W innym wypadku będzie się wyginać i odkształcać powodując nieprawidłowe funkcjonowanie dachu. Zwykle stosuje się tanie, ale wytrzymałe drewno drzew iglastych.

Sosna

Najlepsze do budowy jest drewno z drzew w wieku 80-120 lat. To materiał miękki, łatwy w obróbce. Co ważne, nie zawiera dużo sęków i jest wytrzymałe na uszkodzenia mechaniczne. Z tego powodu drewno sosnowe jest stosunkowo często wykorzystywane w budownictwie, także do przygotowania więźby dachowej.

Świerk

To także miękki materiał, ale trudniejszy w obróbce. Ma więcej sęków niż sosna i jest mniej trwały. Trudniej też jest impregnować materiał z tego drzewa. Niemniej jednak jest to drewno sprężyste, nadające się na konstrukcję dachu.

Modrzew

Zwykle jest nieco droższy niż świerk i sosna. Za to charakteryzuje się większą twardością i wytrzymałością oraz odpornością na grzyby i szkodniki. Jednocześnie jest trudniejszy w obróbce

Jodła

To materiał, który wybierany jest coraz rzadziej. Łudząco przypomina drewno świerkowe, ale jest jednak lżejsza niż drewno sosnowe czy świerkowe. Ma mniejszą wytrzymałość, zawiera mało żywicy, a przy tym jest materiałem trudnym w impregnacji.

Impregnacja drewna na więźbę

Odpowiednie przygotowanie drewna to ważny proces. Są oczywiście materiały suszone komorowe i czterostronnie strugane, ale tradycyjna tarcica nie jest tak dobrze przygotowana, przez co jest podatna na korozję biologiczną i rozprzestrzenianie się ognia. Trzeba więc ją ochronić przed grzybem i larwami szkodników. Inaczej drewno straci jakość, nośność i zacznie ulegać degradacji, a w przypadku pożaru, drewno bez impregnacji będzie się bardzo szybko palić. Należy więc drewno na dach pomalować lub nasączyć preparatami o właściwościach biochronnych i zmniejszających palność. Można zastosować również powierzchniowe malowanie impregnatem, ale to nie zapewni drewnu skutecznej impregnacji. O wiele lepiej sprawdzi się metoda zanurzania – wielogodzinnego moczenia drewna w impregnacie. Można też wybrać metodę ciśnieniową, która odbywa się w wysokiej temperaturze i wysokim ciśnieniu.

Jak przechowywać drewno na dach?

Przechowywanie drewna na więźbę również ma duże znaczenie. Dzięki odpowiedniemu ułożeniu, elementy drewniane nie będą się odkształcać. Ważne jest, by tarcica nie została położona bezpośrednio na gruncie, ani na posadzkach z betonu czy w pobliżu jakiegokolwiek innego źródła wilgoci. Natomiast pomiędzy poszczególnymi warstwami belek należy układać przekładki. To zapewni wentylację. Uwaga! Długotrwałe wystawienie na działanie promieni słonecznych również nie jest dla naszego drewna najlepsze.

Budowa domu i wykonywanie dachu to poważna inwestycja, której koszty należy odpowiednio oszacować. Należy również poznać różne technologie, by wybrać te, które będą najlepsze dla naszego budynku. Tak jest również z dachem, który stanowi zwieńczenie całego domu.